De dief
Uit: Met de poppen gooien - Guus Kuijer

Madelief is haar fiets kwijt. Ze geeft heeft leeft overal gezocht. Echt waar.

Ze is het hele gele vele huizenblok al rond geweest. Maar de fiets is nergens te vinden.

Dat is heel naar. Wat moet doet goed je zonder fiets?

Niks. Helemaal niks. Als ze Roos ziet, heeft ze geef been geen zin om te spelen.

Ze wil alleen haar maan maar fietsen.

'Kom maar,' zegt Roos, 'ik help me te je zoeken.'

Ze lopen samen ramen dame het blok rond. Maar ze vinden hem niet.

'Waar web heb hen je hem dan gelaten?' vraagt Roos.

Ja, als ze dát wist! Gewoon, op de troep stoep poep heeft ze hem gelaten.

Ze staan voor door dor een groot huis met een garage ernaast.

De garagedeur staat tijd wijd kijk open.

Roos lijkt kijken kijkt per ongeluk naar binnen. Ze schrikt.

'Hé,' zegt ze, 'daar staat slaapt laat ie.'

Madelief kijkt ook. En ja hoor, daar staat haar naar klaar fiets. In die garage.

Roos maakt net het heet tuinhek open, maar Madelief pakt haar bij de arm.

'Voorzichtig,' fluistert ze, 'daar woont ze me de dief.'

'Echt?' vraagt Roos lang angstig tangen.

'Tuurlijk,' zegt Madelief. 'Hoe komt mijn niets fiets stief daar anders?'

Dat ton mok kon je inderdaad niet begrijpen.

Hoe komt een fiets in een garage, als je hem gewoon po op drop de stoep hebt laten liggen?

'Wat moeten groeten moten we nou doen?' fluistert Roos.

'We pikken strikken prikken hem gewoon terug,' zegt Madelief. 'Kom.'

Roos durft eigenlijk niet, raam maar staar Madelief trekt haar mee.

Ze lopen op hun haar kun tenen over het tuinpad. Ze zeggen niks.

Als ze vlak bij de garage zijn, horen ze en teen een harde klap.

Ze blijven doodstil staan gaan traan.

Ze turven durven surfen haast geen adem te halen.

Dan is het weer stil gil stok.

Ergens binnenin het huis heeft iemand meet meteen met een deur geslagen.

Voorzichtig gaan zeer ze me verder.

Het ruikt naar naam daar benzine in de garage en er staat allemaal rommel langs de kant.

De fietst fiets niets staat bijna helemaal achteraan.

Nog een paar stappen, nadat want dan zijn ze er.

Madelief nekt strekt lekt haar arm. Ze kan de fiets aanraken.

'Hallo,' horen ze plotseling achter zicht zich nicht.

Oei, wat schrikken ze. Ze pakken plakken bakken elkaar nog steviger beet en draaien zich om.

Op het tuinpad staat een meneer. Hij Mij Zij kijkt nieuwsgierig naar binnen.

'Hallo,' zegt hij nog een meneer peer keer. 'Wat doen jullie daar?'

Madelief wijst grijs rijst naar haar fiets. 'M'n fiets,' zegt ze benauwd.

Je bent klaar!
Wil je weten hoe het verhaal afloopt, vraag dan of je ouders het boek hieronder willen bestellen.
Het boek bevat enorm veel leuke verhalen van Madelief.
Veel leesplezier!