Lizz verandert


Lizz was 11, toen ze merkte dat ze veranderde. Niet alleen lichamelijk, maar ook in haar hoofd.

Vroeger maakte ze altijd grapjes. Ze was druk, grappig en hield van aandacht. Maar de laatste tijd voelde ze zich anders. Ze praatte minder en dacht meer na. Ze had zelfs een notitieboekje waarin ze haar gedachten opschreef; iets wat niemand wist.

Een vriendin zei tegen haar:
“Wat is er met jou gebeurd? Je bent jezelf niet meer.”
Die zin bleef hangen. Lizz vroeg zich af: Als ik verander, ben ik dan nog wel mezelf?

Die avond keek ze in de spiegel. Haar gezicht leek hetzelfde, maar ook weer niet. Er zat iets in haar ogen wat ze eerder nooit had opgemerkt: een soort diepte, alsof ze naar binnen keek, in plaats van alleen maar naar buiten. Ze voelde zich veranderd. Was ze de oude Lizz kwijt? Of was ze nog steeds dezelfde, maar gewoon een beetje ouder?
Lizz.png
Ze schreef in haar notitieboekje:
“Misschien ben ik niet één iemand. Misschien ben ik veel versies van mezelf, die met elkaar meereizen door de tijd.”
Voor het eerst voelde ze zich niet verward, maar juist vrij.