EEN EIGEN IJSCOKAR
Folders vouwen? Nee hoor, dat vond Jipke maar een gedoe. Dus bedacht ze iets beters: met haar eigen ijscokar rijdt ze nu door Hattem om ijsjes te verkopen.
Het idee
“Ik ga zoveel mogelijk op pad”, zegt ze trots. Jipke Hazenberg werd eind april 13, de leeftijd waarop je officieel mag werken. “Ik wilde graag wat bijverdienen, want ik vind het leuk om regelmatig met vriendinnen een broodje te eten bij Vito’s in Zwolle. Maar mijn moeder wil dat niet steeds betalen”, vertelt ze lachend in de achtertuin van haar huis in Hattem. Een jaar geleden verhuisde haar gezin van Zwolle naar Hattem. “We dachten eerst aan een folderwijk, maar dat vouwen van folders leek me echt niks.” Samen met haar moeder, Anne-Marie, begon ze te bedenken wat dan wél leuk zou zijn. “Er komen hier veel toeristen”, vertelt Jipke. “Eerst dacht ik eraan om een bed and breakfast te beginnen, maar dat wilde mijn moeder niet. Toen kwam het idee: ijs verkopen!"
Van idee tot ijscokar
Via een kennis kon ze een fiets lenen en kreeg ze ook ambachtelijk gemaakt ijs geleverd. Alleen de vrieskist moest ze zelf kopen. Van haar moeder leende Jike het startkapitaal, maar Jipke is al druk bezig met terugbetalen: ze houdt 10 procent van haar inkomsten apart voor haar moeder. En dat gaat goed, want in nog geen drie weken tijd heeft ze al meer dan vijfhonderd ijsjes verkocht! Voor elk bolletje van een euro houdt ze zo’n 35 cent over. “Dat is een stuk beter dan folders bezorgen”, zegt ze tevreden. “Soms heb ik geen zin om te gaan, maar als ik eenmaal op pad ben, is het altijd gezellig."
‘Als het belletje gaat…’
Jipke rijdt meestal aan het begin van de avond door de straten van Hattem, precies als mensen net klaar zijn met eten. Op haar Facebookpagina staat haar zelfbedachte slogan: ‘Als het belletje gaat, fietst Jipke in je straat!’ Het leukste vindt ze het contact met de mensen. “Je leert steeds nieuwe mensen kennen. Dat vind ik fijn, vooral omdat we hier nog niet zo lang wonen.”
